Anne Frank Stichting: Nederlandse geschiedenis in een modern jasje
Als je de gemiddelde buitenlander vraagt waar ze aan denken bij Nederland, zal het niet lang duren voor Anne Frank wordt genoemd. "Overal ter wereld wordt haar dagboek gelezen. Anne Frank is misschien wel even bekend als Johan Cruijff of Rembrandt. Daarmee is haar verhaal een belangrijk onderdeel van het Nederlandse culturele erfgoed. Voor ons educatieve werk is haar dagboek echter veel meer dan dat; het is ook een aanleiding om te vertellen over de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog en de betekenis hiervan voor de Joden in Europa," aldus Levien Rouw (coördinator Europese Vrijwilligersprojecten).
"Soms wordt het verhaal van Anne Frank gezien als een voorbeeld van hoe moedig de Nederlandse bevolking was tijdens de oorlog. Natuurlijk waren er moedige mensen die bijvoorbeeld ondergedoken Joden hielpen, maar wij willen graag het volledige verhaal vertellen, zo eerlijk en zuiver mogelijk. Niet alle Nederlanders zaten bij het verzet of deden goede dingen. Het dagboek op zich is natuurlijk wel cultureel erfgoed. De manier waarop het geschreven is, de relaties tussen personages, het is wereldliteratuur. Ik ben telkens weer onder de indruk van de manier waarop jongeren van over de hele wereld zich ermee kunnen identificeren. Het is heel mooi om dit aandacht te mogen geven."
Educatieve materialen
Hoewel Anne Frank en haar verhaal de basis van het werk van de Anne Frank Stichting is, houdt ze zich bezig met meer dan enkel het boek, het huis en/of het verhaal van dit ene meisje. "De stichting is opgedeeld in het museum en een educatief gedeelte," vertelt Levien. "De Europese vrijwilligers werken bij het educatieve gedeelte, waar ze meehelpen met het ontwikkelen en verspreiden van educatieve materialen. Hierbij gaat het niet alleen over het verhaal van Anne Frank, maar wordt er ook gereflecteerd op thema’s als uitsluiting, discriminatie en helpen of niet helpen."
Op dit moment werken Semra Foric uit Bosnië-Herzegovina en Mateusz Trojanski uit Polen als Europese vrijwilligers bij de Anne Frank Stichting, die beiden in hun thuisland al betrokken waren bij het internationale werk van de stichting. "We helpen voornamelijk bij de reizende tentoonstelling, waarvoor jongeren moeten worden opgeleid om de bijbehorende rondleiding te geven. Daarnaast hielp Semra bij de organisatie van een internationale conferentie en richt Mateusz zich vooral op activiteiten met Polen. Hij hielp bijvoorbeeld bij een jongerenuitwisseling en vertaalt materiaal zodat hij het na thuiskomst ook daar kan gebruiken. En we geven soms rondleidingen in het museum, voor internationale groepen."
Internationale vrijwilligers
Semra en Mateusz zijn de vijftiende generatie vrijwilligers. Levien: "Toen 15 jaar geleden een Duitse vrijwilligster ons wees op Europees Vrijwilligerswerk hadden we er nog nooit van gehoord, maar we zochten het uit en het beviel. Sindsdien hebben we elk jaar een vrijwilliger gehad en sinds enkele jaren zelfs twee. Onze doelgroep is jongeren en dus zijn de Europese vrijwilligers erg waardevol. Er is altijd veel interesse, vorig jaar moesten we bijvoorbeeld een selectie maken uit meer dan 800 motivatiebrieven! Dan scheelt het bijvoorbeeld als er het komende jaar toevallig in het thuisland van de vrijwilliger een tentoonstelling of andere educatieve activiteit plaatsvindt."
Na afloop blijft een groot deel actief voor de stichting, soms ook hier bij ons in Amsterdam. "Het is onze droom dat ze een soort Anne Frank-ambassadeur in hun thuisland worden."
Koeien, fietsen en de Amsterdam Pride
Semra en Mateusz zijn te vinden op het kantoor met uitzicht op de Prinsengracht en het bevalt ze prima. "Naast dat we op deze manier de stichting van binnenuit leren kennen is het ook heel leuk om in Nederland te wonen."
"We komen op de meest verschillende plekken in Nederland en hebben al ontdekt dat Amsterdam echt een bubbel is!," lacht Mateusz. De hoogtepunten van hun verblijf tot nu toe zijn de hoge levenskwaliteit in Nederland, de aardige en eerlijke mensen, fietsen, treinreizen, Amsterdam Pride en het feit dat er geen hiërarchie heerst op de werkvloer. We mogen helpen waar we willen, zitten net als iedereen bij de vergaderingen en iedereen is behulpzaam en luistert naar onze input!"
"Wat jammer is is dat het zo koud was op de dag dat de koeien voor het eerst naar buiten mochten, dat had ik graag willen zien. En tja, jullie eten. Laten we het erop houden dat jullie blij mogen zijn dat er mensen uit andere landen naar Nederland zijn gekomen, anders zouden jullie een heel saaie eetcultuur hebben..."