Europees Vrijwilligerswerk in IJsland: Nadines jaar vol avontuur en nieuwe inzichten
Na haar studie wist Nadine niet zo goed wat ze wilde doen. Zou ze al gaan werken of nog doorstuderen? Ze besloot een tussenjaar te nemen om daar achter te komen. Ze wilde een buitenlandervaring opdoen voor langere tijd, waarbij ze iets nuttigs kon doen. Nog geen maand na haar besluit zat ze al in IJsland, waar ze voor 11 maanden Europees Vrijwilligerswerk deed bij het Rode Kruis.
‘‘Bij het IJslandse Rode Kruis zette ik me als vrijwilliger in voor vluchtelingen. Hier hadden we twee integratieprojecten. Het ene was een taalproject, waarmee vluchtelingen de IJslandse taal konden leren. Het andere was een maatjesproject, waarbij IJslandse vrijwilligers gekoppeld werden aan vluchtelingen. Mijn taak was om die projecten te ontwikkelen en te onderzoeken hoe we ze konden verbeteren. Ook gaf ik trainingen aan de IJslandse vrijwilligers over hoe je psychosociale hulp kunt bieden aan vluchtelingen. Door de integratieprojecten zag je dat de vluchtelingen zich meer verbonden voelden met de IJslanders.‘’
Waarom dit vrijwilligersproject?
‘‘Ik had al een achtergrond in psychosociale hulp, omdat ik stage had gelopen bij VluchtelingenWerk Nederland. Dat was ook wel de reden dat ik voor dit vrijwilligersproject had gekozen, want het werk met vluchtelingen vond ik heel bijzonder om te doen. Ik koos niet per se voor dit project vanwege het land, want ik wilde eigenlijk naar een warm land, haha. Achteraf ben ik heel blij met mijn keuze, want IJsland is een prachtig land. En omdat het zo klein is, geeft het een heel gezellig dorpsgevoel, zelfs in de hoofdstad.
Bij het zoeken naar een vrijwilligersproject zag ik veel programma's waar je voor moet betalen. Ik twijfelde of dat goed georganiseerd was. Toen zag ik het European Solidarity Corps en dat was wél heel goed geregeld. Ik kreeg een taalcursus, een mentor, maandelijkse bijeenkomsten met andere Europese vrijwilligers, eten en verblijf. Ik woonde daar heel leuk met zeven anderen uit Spanje, Portugal, Cyprus, Italië, Duitsland en Denemarken. Daar heb ik nog steeds contact mee.’’
Van 3 uur daglicht tot een vulkaanuitbarsting
‘‘Wat wel even wennen was, was dat het in de winter heel lang donker was. Ik denk dat de kortste dag 3 uur daglicht had. Dat was ook wel weer gezellig, want je trok heel erg naar elkaar toe binnen het huis.
Mijn hoogtepunt was de vulkaanuitbarsting die ik gezien heb, wat natuurlijk geen gevaarlijke was. Het hele jaar hoopte ik dat ik er eentje zou zien en de week voordat ik vertrok, was het dan zover. Ik ben er gelijk heen gegaan en na een flinke klim door de enorme rookwolk, werd het helder en kon je heel dichtbij komen. Dat was echt heel erg vet.’’
Inzichten voor de toekomst
‘‘Door mijn Europees Vrijwilligerswerk ben ik meer te weten gekomen over wat ik wil in het leven. Bij het Rode Kruis kwam ik erachter dat ik dit werk heel leuk vind en dat ik wat kennis miste over hoe je goed onderzoek doet. Dat heeft bijgedragen aan mijn keuze om door te studeren. Ik heb veel over mezelf geleerd, over wie ik ben en wat ik leuk vind. Ik heb nieuwe hobby’s, want ik ben daar begonnen met boulderen en dat doe ik nu nog steeds.
Ook leer je op jezelf terug te vallen, omdat je uit je comfortzone wordt gehaald. Daardoor zie je dat je veel meer aankan dan je eigenlijk denkt. Daarnaast krijg je de kans om meer van de wereld te zien, werkervaring op te doen én je ontmoet mensen van over de hele wereld. Ik zou het zo over doen en na mijn vervolgstudie wil ik waarschijnlijk weer iets in het buitenland doen. Iedere ervaring is anders, maar er komt altijd iets goeds uit.’’
Tips van Nadine:
- ‘‘Bedenk wat je leuk lijkt om te doen en filter daarop bij het zoeken naar projecten. Je hebt de kans om te experimenteren of je iets leuk vindt, zonder een commitment van werk en in een veel leukere context.
- Zeg alleen maar ‘ja’ op dingen. Daardoor haal je veel meer uit zo’n tijd. Pak zoveel kansen als je kan en probeer veel nieuwe dingen uit.’’
