‘Europese vrijwilligers brengen de wereld dichter bij kwetsbare mensen’
Lava Legato werd opgericht in 2001. Vanaf dat moment begeleidt de stichting Nederlandse jongeren om deel te nemen aan projecten van het European Solidarity Corps in andere Europese landen. Toen er andersom ook veel vraag bleek naar vrijwilligersprojecten in Nederland, besloot Jessie Voermans deze op te zetten samen met Ewald Renar. Sinds 2009 ontvangt Lava Legato ook Europese vrijwilligers in Nederland.
Het Europese Vrijwilligersproject van Lava Legato richt zich op het ondersteunen van kwetsbare doelgroepen. In Rotterdam, Zoetermeer en Vorden helpen internationale vrijwilligers mensen die wel wat extra steun of begeleiding kunnen gebruiken. Van ouderen met dementie en jongeren met autisme tot kinderen in sociaal-economisch kwetsbare wijken en mensen met een lichamelijke beperking. Het doel: verschillende werelden dichter bij elkaar brengen. Jessie: “De subsidie van het European Solidarity Corps maakt het mogelijk dat de jongeren naar Nederland kunnen komen, maar ook dat ze ergens verblijven, verzekerd zijn en zakgeld en eetgeld krijgen. Zonder de subsidie zou het project niet kunnen bestaan.”
Selectie en voorbereiding
Ewald: “Ieder jaar plaatsen we een oproep en kunnen jongeren zich aanmelden. We krijgen soms wel 150 reacties voor zo’n 14 plekken. Na een nauwkeurige selectie en uitgebreide voorbereiding komen de jongeren naar Nederland om vier maanden vrijwilligerswerk te doen. Bijna altijd plakken ze daar nog vier maanden aan vast, omdat ze het zo naar hun zin hebben. We merken dat de grondige selectie daarbij helpt. Zo kiezen we kandidaten die echt bij onze projecten passen en die het écht willen.”
Een drukke werkweek
Bij aankomst in Nederland maakt Lava Legato samen met de Europese vrijwilligers een werkschema dat past bij hun interesses. Ewald: “Zo kan een vrijwilliger ’s ochtends helpen bij een tuinproject, in de middag toezicht houden tijdens de pauze op een basisschool en later die dag koken voor mensen met een beperking. Een andere dag zijn er weer één-op-één-activiteiten, zoals een spelletje of even boodschappen doen.”
Jessie: “Dat schema is best wel eens zwaar en pittig, zeker in het begin. Er komt zo veel op de vrijwilligers af. De verschillende organisaties, de mensen met allerlei lichamelijke of mentale uitdagingen, de Nederlandse taal, fietsen. Dat is nogal wat, maar ze wennen er meestal heel snel aan en bouwen een hechte band op met de mensen. Dat hoort ook bij het proces van internationaal vrijwilligerswerk.”
Vrijwilligers leren niet alleen nieuwe vaardigheden, maar ook hoe het is om iets te betekenen voor een ander.
Jessie Voermans
Win-win
De impact van Lava Legato is voelbaar aan alle kanten. Voor de cliënten bieden de Europese vrijwilligers persoonlijke aandacht die reguliere medewerkers niet altijd kunnen bieden. Ook brengen de Europese vrijwilligers de wereld dicht bij kwetsbare mensen die vaak niet in de gelegenheid zijn om zelf naar het buitenland te gaan.
Jessie: “Die culturele uitwisseling is een enorme verrijking voor de vrijwilligers, de professionals en de cliënten. Ze leren over elkaars cultuur, komen uit hun bubbel en ontwikkelen hun sociale competenties. Voor de vrijwilligers zelf is het ook een levensveranderende ervaring. Ze leren niet alleen nieuwe vaardigheden, maar ook hoe het is om iets te betekenen voor een ander.”
Jessie Voermans:
“Ik vind het iedere keer weer geweldig om te zien hoe de vrijwilligers persoonlijk groeien. Ik herinner me een meisje dat bij haar voorstelpresentatie vertelde dat ze niet lekker in haar vel zat. We vroegen ons toen wel af hoe haar project zou gaan. Acht maanden later was ze zelfverzekerd en voelde ze zich goed, omdat ze iets kon doen voor een ander. Ze was het project zo dankbaar voor die groei. Dat is waar Lava Legato om draait: dat alle partijen er baat bij hebben.”
Ewald Renar:
“De verbindingen die ontstaan zijn fantastisch. Ik denk aan Lisa, een meisje met een zware beperking dat nauwelijks kan spreken. Elke keer als ze een nieuwe vrijwilliger gaat ontmoeten, kijkt ze daar enorm naar uit. Zo blij is ze dat iemand speciaal voor haar komt. En dan doen ze samen hele simpele dingen, lippenstift kopen of haren vlechten. Voor de vrijwilligers kan dat soms heftig en eng zijn, werken met mensen met een beperking of een spraakgebrek. Maar het went en ze leren ermee om te gaan. We horen vaak dat ze hun ‘angst’ helemaal kwijt zijn. Dat laat zien hoe groot de impact van het project is, zowel voor de vrijwilligers als voor de maatschappij."
