Het succesverhaal van ‘Helden van het Nieuwe Westen’
Siri Zomerplaag en Maarten van Geene wilden samen met drie andere studievrienden (Khalid El Haji, Ronne Wabeke en Lise van de Ven) de bewoners van de Rotterdamse wijk Nieuwe Westen dichter bij elkaar brengen. Eén van de vrienden woont in deze diverse wijk en miste er saamhorigheid. Ze startten een Solidariteitsproject waarbij ze voor én met de buurt het kinderboek ‘Helden van het Nieuwe Westen’ schreven.
De eerste schetsen van het boek
Het kinderboek gaat over vijf bewoners van Nieuwe Westen die zich vrijwillig inzetten voor anderen. Door hen ‘de helden’ van het boek te maken, wordt solidariteit in Nieuwe Westen gepromoot en hoopt de vriendengroep een gevoel van positiviteit en trots te geven aan de wijk. Doordat ze het boek in samenwerking met buurtbewoners schreven, versterkten ze ook de saamhorigheid.
Volgens Maarten kun je met een kinderboek een goed voorbeeld geven aan de volgende generatie. Maarten: “Daarnaast leek het ons leuk om iets met kinderen te doen, omdat het wat speelser is.’’ De vriendengroep ging de straat op, op zoek naar verhalen. Het bleek moeilijk om mensen op straat bij het project te betrekken. Totdat ze via de wijkraad in contact kwamen met sleutelfiguren in de wijk: vrijwilligers en mensen met eigen maatschappelijke initiatieven. De vrienden interviewden mensen met verschillende leeftijden, achtergronden en activiteiten. Maarten: “Iedereen was hartstikke trots om te vertellen wat ze doen, dus we hoefden ze nauwelijks vragen te stellen. Het kwam er vanzelf uit.’’
Na de interviews was het tijd om het kinderboek vorm te geven. Maarten: “We zijn allemaal creatief, maar we zijn natuurlijk geen kinderboekenschrijvers. Daarom hebben we met de subsidie van European Solidarity Corps een coach ingeschakeld, waarvan we workshops kregen. De eerste versie van ons verhaal was nog echt in grote mensentaal. De coach is kinderboekenillustrator en heeft vooral geholpen met het illustreren en het visueel maken van de verhalen voor kinderen.’’ Met het subsidiegeld drukten Maarten en zijn vrienden de boeken en konden ze die gratis uitdelen. Zo kwamen de boeken bij zoveel mogelijk kinderen uit verschillende groepen van de samenleving terecht.
Impact op de kinderen
De vriendengroep organiseerde een boeklancering in de wijk en ging langs bij een school, waar ze het boek voorlazen en boekjes achterlieten. Daarnaast gaven ze boekjes aan het buurtcentrum. Siri: “Toen we het boek voorlazen op school waren veel kinderen enthousiast en vroegen ze hoe ze zelf een held konden worden. Het antwoord was dan: word vrijwilliger en kom één van de helden een keer helpen. Dat was eigenlijk ons doel.’’ Ook zag Siri dat kinderen zichzelf herkenden. “We hebben gezorgd voor diversiteit in de helden. Eén held komt uit Kaapverdië. Tijdens het voorlezen zei een kind: “Oh, ik kom ook uit Kaapverdië, dus nu kan ik ook een held worden!’’ Dat is heel leuk om te zien.’’
Impact op de vriendengroep
Maarten leerde veel van het Solidariteitsproject. “Ik ontdekte dat je dit soort coole projecten kan doen met subsidie en wat daar allemaal bij komt kijken. Ik wist niet dat er zoveel goede initiatieven bestaan en hoe zo'n hele structuur van een wijk in elkaar zit. Je kunt met vrij weinig middelen een hele grote impact maken. Het project zorgde ervoor dat ik met verschillende groepen buiten mijn bubbel omging. Het kan zoveel betekenen voor iemand als je diegene in het zonnetje zet; dat was echt een levensles.’’
Siri: “Iets wat voor ons zo vanzelfsprekend lijkt, kan zoveel impact hebben op anderen. Het inspireerde mij bijvoorbeeld dat iemand zes dagen per week mensen helpt met het beantwoorden van overheidsbrieven en zijn kantoor betaalt van zijn pensioengeld. Er zijn echt mensen met een groot hart en ik krijg daar een hele goede energie van.’’
Vrijheid en mogelijkheden met de subsidie
Siri: “Ik vind dat we veel vrijheid kregen vanuit het European Solidarity Corps. Dat was heel verfrissend. Het was fijn dat we echt het vertrouwen kregen om iets goeds te doen’’ Of ze anderen zouden aanraden om een Solidariteitsproject te starten? Daarover zegt Maarten: “Zeker, sterker nog, ik heb het al een paar keer aangeraden aan vrienden.’’ Siri raadt het vooral aan vriendengroepen of andere niet-georganiseerde groepen aan. “Het is zo leuk dat je niet per se via een organisatie hoeft aan te vragen. Dat zie je niet vaak.’’
Maarten hoort van veel mensen dat ze zo’n boek ook in hun eigen stad zouden willen. “Het is natuurlijk iets wat heel reproduceerbaar is. Ik zou het heel vet vinden als andere mensen denken: “Oh, laten wij dit ook proberen.’’ Of dat mensen contact met ons opnemen en wij dit via iemand anders kunnen voortzetten.’’ Siri zegt hierover: “Ik hoop gewoon dat we anderen hiermee geïnspireerd hebben.’’
