Het pop-up restaurant kreeg subsidie als Solidariteitsproject.

Het begin

Het begon met zes studenten die zagen dat er steeds meer vluchtelingen naar Nederland kwamen. Enerzijds zorgde dat voor rumoer en onwetendheid onder Nederlanders en anderzijds gaf het de vluchtelingen een onwelkom gevoel en moeite om te integreren. Maar hoe je er ook over denkt: de andere kant op kijken lost niets op, dachten de organisatoren van het project. “Net als een Samaritaan uit een oud Bijbelverhaal hebben wij oog voor de naaste die in nood is, ook al is dit eigenlijk zijn vijand,” zegt Cornel Weststeijn, medeorganisator van het restaurant.

Zo begonnen de studenten met het uitdenken van plannen voor het sociale integratieproject. Van de pand- tot de keukencommissie, iedereen van de organisatie was verantwoordelijk voor zijn eigen onderdeel.

De taal van de keuken

Heel veel geregel en twee proefdraaiavonden later was het zo ver: de Hartige Samaritaan opende de restaurantdeuren op 23 februari 2019. Een maand lang hielpen vluchtelingen uit landen als Syrië, Eritrea, Iran, Jemen en Ethiopië in de bediening en in de keuken. Cornel: “Met al die talen was communiceren weleens een uitdaging, maar er is één taal die iedereen sprak: de taal van de keuken.”

In totaal hielpen er 40 verschillende individuele vluchtelingen of staatshouders mee in het restaurant. Daarnaast waren er ongeveer honderd Nederlandse vrijwilligers bij betrokken. Cornel: “Je merkte dat samen koken in iedere cultuur een ding is en dat de vluchtelingen het echt waardeerden dat hen een hand werd toegereikt.”

Grappige situaties

Naast verwarring leverde die mix van culturen ook grappige situaties op. “We serveerden gerechten uit de landen waar de vluchtelingen vandaan komen, waardoor zij vaak degenen waren die het beste wisten hoe het gemaakt moest worden en hoe het moest smaken. Op een avond leverde de organisatie een recept voor falafel aan. Al bij het lezen van het recept gingen een aantal van onze koks uit het Midden-Oosten steigeren, omdat de beschreven verhouding van kruiden alles behalve klopte. Ze moesten en zouden het origineel maken. Allés voor de ultieme ervaring van hun lokale product,” zegt Cornel lachend.

Eetwisselingen

De bezoekers van de Hartige Samaritaan genoten niet alleen van lekker eten, maar het begrip onder de Nederlanders nam ook toe nu de vluchtelingen dankzij het project een gezicht kregen. Cornel: “Ze luisterden naar elkaars verhalen, wat bijzondere gesprekken opleverde. Een aantal gezinnen stelden voor om een groepje vluchtelingen bij hen thuis uit te nodigen voor een diner, wat ons zelfs op een nieuw idee bracht! Eetwisselingen. Hierbij koppelen we een studentenhuis of een familie uit Delft aan twee of drie statushouders in Delft. Deze komen dan eens in de paar weken bij elkaar eten. Tot nu toe is ook dit concept een succes!”